Hufgesundheit · Hufwissen ·januari 06, 2022

spruw bij paarden

Er is nauwelijks een ander hoefprobleem dat in de paardenwereld zo wijdverbreid en onderschat is als spruw. Voor veel paardenmensen is spruw zo normaal dat ze het afdoen als een natuurlijk kwaad waar je maar mee moet leven. Dus waar zit het probleem precies?

Daarom is spruw problematisch

Lijst is allesbehalve normaal: de hoef is besmet met hoornafbrekende bacteriën, waardoor een vicieuze cirkel ontstaat. Omdat de bacteriën aan de straalhoorn wegvreten, waardoor de straal na verloop van tijd steeds minder wordt. De kikker heeft echter de belangrijke taak om als kussen in het achterste deel van de hoef te fungeren. Enerzijds heeft het een dempende functie en anderzijds zorgt het ervoor dat de bal van de hoef uit elkaar wordt geduwd wanneer de voet slaat. Dit is vooral belangrijk voor het hoefmechanisme

Strahlfäule beim Pferdehuf

Als de hoefkikker deze taak niet meer kan vervullen, wordt de hoef aan de achterkant steeds smaller - er ontstaat een verkrampte hoef. Dit beperkt de (reeds geatrofieerde) kikker verder, vermindert de bloedstroom in de hoef en beperkt de groei van de kikker. Bovendien worden de zijgroeven erg smal, waardoor er meer vuil in blijft zitten en het bacteriemilieu wordt begunstigd. De situatie wordt dus erger.

Bij vergevorderde spruw kunnen de bacteriën zich eindelijk een weg banen naar de gevoelige dermis - uiterlijk dan veroorzaakt elke aanraking in dit gebied pijn. Als paardeneigenaar merk je dit als je paard pijnlijk schokt bij het uitkrabben van de zijgroef.

Veel paarden veranderen dan ook hun gang omdat ze bij het landen geen druk willen uitoefenen op de pijnlijke plek. In plaats van een gezonde hielvoet, vertonen velen dan teenlanding of kreupelheid, vooral op zachte grond (omdat de hoef hier naar binnen zakt en er meer druk wordt uitgeoefend op de pijnlijke kikker).

Als de bacteriën eindelijk hun weg naar de dermis hebben opgegeten, kan de situatie uiteindelijk drastisch verslechteren: in sommige gevallen begint de geïrriteerde dermis proliferatie van noodhoorn te produceren - de hoefkanker is er.

Maar zover hoeft het niet te komen! Om spruw effectief te kunnen bestrijden (of te voorkomen) is het belangrijk om de oorzaken nader te bekijken.

Oorzaken van spruw

Spruw wordt voornamelijk veroorzaakt door de bacterie "Fusobacterium necrophorum". Dit is een anaërobe bacterie (wat betekent dat hij leeft in zuurstofarme omstandigheden) die deel uitmaakt van de normale flora van veel zoogdieren (hij komt onder meer voor in onze menselijke mondholte en het spijsverteringskanaal van verschillende huisdieren). Als deze bacteriën bijvoorbeeld Als ze bijvoorbeeld via de paardenmest bij de hoef komen en daar bij gebrek aan lucht vast komen te zitten, voelen ze zich erg op hun gemak en eten ze weg bij de zachtste hoorn die ze kunnen vinden: de stralende hoorn.

Strahlfäule am Huf

Waarom hebben dan niet alle paarden spruw? Ieder paard klimt immers vroeg of laat in een mesthoop, zelfs in de schoonste stal.

Het antwoord is simpel: een gezonde hoef is veerkrachtig en zelfreinigend. Als het paard in beweging is en de kikker gezond is, zal het vuil snel vanzelf uit de hoef vliegen. Daarnaast is een gezonde rog relatief hard en wordt daarom niet snel weggevreten.

De situatie is echter anders als de hoef zich al in een beperkte situatie bevindt, ernstig wordt verwaarloosd of de hoef niet meer helemaal gezond is. In dergelijke omstandigheden is de hoef vatbaarder voor allerlei soorten infecties en is mest vasthoudender in de zijgroeven.Dit is ook het geval als het paard permanent op met uitwerpselen gedrenkte grond staat of zich niet voldoende kan bewegen op hardere grond

Hoe spruw effectief te bestrijden

Veel paardeneigenaren wanhopen om spruw op de lange termijn onder controle te krijgen. De reden is simpel: meestal wordt alleen een preparaat aangebracht op de hoefkikker, die spruw zou moeten elimineren. Maar als de oorzaak niet wordt aangepakt, dan is dit een strijd tegen windmolens.

Om op lange termijn van spruw af te komen, moeten zowel de oorzaken worden bestreden als de acute infectie worden behandeld. Het probleem moet als het ware van twee kanten worden bekeken en opgelost.

Strahlfäule am Huf behandeln

Verbeter houding

Allereerst moet er gezorgd worden voor voldoende hygiëne en beweging. Om dit te doen, moet je paard meerdere uren per dag droog en schoon staan en vrij kunnen bewegen.

Afhankelijk van hoe erg de situatie al is, moet mogelijk ook de bodemgesteldheid worden aangepast. Als de kikker al erg gedegenereerd is en er is sprake van een massieve bunion of hielcompulsie, dan dient een flexibele laag op een hardere ondergrond te worden aangebracht. Zandgrond is hiervoor ideaal. Op zo'n grond kan de hoef inzakken en krijgt de (verspilde) kikker weer contact met de grond. Op deze manier wordt de kikker gestimuleerd en gestimuleerd om te groeien en kan weer zijn bijdrage leveren aan het hoefmechanisme - en een bestaande hiel- of baldruk tegengaan.

Verwerk hoeven regelmatig

Correct klauwbekappen met de juiste intervallen is een belangrijk onderdeel om spruw onder controle te krijgen. Aangetaste hoorndelen moeten schoon worden verwijderd. De staven moeten worden ingekort tot een functioneel niveau en eventuele hendels - ook die aan de hoefwand - moeten worden verwijderd. Indien nodig moet de stand van de hoef ook worden gecorrigeerd als het achterste hielgebied wordt overbelast.

Maak de hoeven goed schoon en behandel spruw

De laatste stap is het bestrijden van de infectie zelf. In oppervlakkige gevallen is dagelijks afschrapen en eventueel grondig schrobben met een milde zeep (bijv. wrongelzeep of groene zeep) voldoende.

Bij diepgewortelde spruw daarentegen dienen de aangetaste plekken dagelijks met een geschikt middel te worden behandeld. Het is minder belangrijk welk middel wordt gebruikt, maar veel meer hoe het wordt gebruikt. Eerst moet de geïnfecteerde zijgroef grondig worden gereinigd van het gegeten materiaal. Het is nuttig gebleken om een dunne, zachte doek om een ronde houten stok te wikkelen en deze door de zijgroef te trekken totdat de zwarte, vettige laag is verwijderd. Als je paard gevoelig reageert, moet je uiterst voorzichtig zijn: het kan zijn dat je al te maken hebt met blootliggende dermis en dit mag niet geïrriteerd raken door het schoonmaken!

voor na vergelijking:

Strahlfäule beim Pferd

Strahlfäule behandelt

Daarna kunt u eindelijk de remedie van uw keuze toepassen. Hier geldt hetzelfde: als de spruw al erg diep zit en het vermoeden bestaat dat de dermis al is aangetast, is voorzichtigheid geboden. In deze gevallen mogen alleen zeer milde middelen worden gebruikt om de dermis niet verder te irriteren. Hiervoor zijn etherische oliën of preparaten op basis van azijn geschikt. Colloïdaal zilver is in sommige gevallen ook effectief gebleken.

Het is belangrijk dat het aangebrachte middel ook daadwerkelijk terecht komt waar het nodig is: in de diepte van de zijgroef.Vaak is het zinvol om een stuk gaasverband met de gekozen stof te doordrenken en diep in de zijgroef te steken.Deze pakking moet dan in de hoef blijven en uiterlijk om de twee tot drie dagen (of zodra de oude materiaal is er vanzelf uit gevallen).

Als de spruw nog vrij oppervlakkig is, kunnen meer droogmiddelen worden gebruikt, waaraan bijvoorbeeld kopersulfaat of zinkoxide wordt toegevoegd. Tandpasta of mondwater kunnen ook als huismiddeltjes worden gebruikt - dit zijn tenslotte dezelfde bacteriën als in onze mond. Om dit te doen, is het echter essentieel om ervoor te zorgen dat de spruw de gevoelige dermis niet al bereikt!

Als laatste maatregel kan op voorschrift van een dierenarts ook een lokaal antibioticum worden toegepast. Men moet zich er echter altijd van bewust zijn dat het antibioticum uiteindelijk migreert naar de grond waarop het paard staat. Vooral bij beweiding moet daarom goed worden afgewogen of alle andere mogelijkheden werkelijk zijn uitgeput en vooral of de oorzaken zijn weggenomen. Alleen dan zal een andere behandeling voor spruw succesvol zijn.

Auteur: Nathalie Kurz www.mein-leben-ist-ein-ponyhof.at

Bronnen: